از پوست گردو در پزشكي و داروسازي، تهيۀ رنگ مو، كاغذ و چسب استفاده مي شود. همچنين اين محصول منبع غني از اسيدهاي چرب غيراشباع مي باشد. پوست گردو داراي ساختارهاي پليمري پيچيده اي است كه وجود اين پيوندهاي عرضي پيچيده، تشخيص ساختار موجود در آن را با مشكل مواجه نموده است. مهم ترين ساختار موجود در پوست گردو و همچنين ريشه هاي آن، كه يكي از تركيبات، آروماتيك آلي با فرموي C10H6O3 است. جاگلون مي باشد. در روش هاي پيشين جهت استخراج رنگينه از پوست گردو از آب جوش استفاده مي گشته است كه رنگينه هاي استخراج شده داراي ميزان جذب پايين مي باشند و به منظور رنگرزي تسط اين رنگينه ها نياز به مقدار زيادي پوست گردو مي باشد و بنابراين استفاده از پوست گردو براي استفاده هاي صنعتي داراي صرفۀ اقتصادي نبود حال آنكه با روش حاضر رنگينه اي استخراج مي گردد كه در رنگرزي از جذب بسيار بالايي برخوردار است. ضمن ايكه اين مقدار رمق كشي از عصاره به دست آمده از مقدار كمي گياه خام توسط اين حلال حاصل شده، در حاليكه در مقايسه با محلول رنگي استخراج شده با آب جوش از ده برابر وزن گياه خام به اين رمق كشي و شدت رنگ تقريبا يكسان رسيده ايم. از ديگر مزاياي روش حاضر مي توان به افزايش ثبات نوري و شستشويي رنگينه هاي استخراج شده اشاره نمود. بنابراين با روش ذكر شده در اين اختراع مي توان از پوست گردو براي استفاده هاي صنعتي بهره برد. بنابراين هم مي توان از مزاياي رنگينه هاي طبيعي و كم ضرر بودن آن استفاده برد و هم استفاده از آن مي تواند توجيه اقتصادي داشته باشد. سپس به منظور تفكيك و شناسايي پايه هاي رنگي موجود در عصارۀ استخراج شده از روشهاي جداسازي با تكنيك كروماتوگرافي ستوني و كروماتوگرافي لايه نازك استفاده شده كه در بخش توصيف اختراع به صورت كامل شرح داده شده است و در پايان براي شناسايي گروه هاي عاملي رنگينه هاي استخراج شده از روش هاي طيف سنجي IR و NMR استفاده شده است كه نتايج تأييدكنندۀ ساختار رنگينه مي باشد.

اسپرك گياهي است كه سرشار از رنگدانه هاي زردي است كه مي تواند در رنگ رزي. منسوجات استفاده شود. فلاونوئيدها مهم ترين گروه هاي رنگي موجود در اين گياه است و رنگدانه هاي زردي از آن استخراج مي شود كه در رنگرزي پشم و ابريشم با ثبات بالا از آن استفاده مي گردد. به طور كلي رنگهاي زرد و سبز زيتوني را مي توان از گياه اسپرك به دست آورد كه در برابر نور بسيار مقاوم مي باشند. در اين پژوهش اسپرك در سوكله ريخته شده و توس حلال هاي آلي عمل استخراج به مدت 2 ساعت انجام شد. رنگهاي استخراج شده از اسپرك توسط روش هاي معمول پيشين داراي مقدار جذب نسبتا پايين بر روي الياف پشمي و ابريشمي مي باشند و از ثبات نوري و شستشويي قابل قبولي نيز برخوردار نمي باشد، حال آنكه نتايج حاصل از رمق كشي رنگ نشان مي دهد كه عصاره رنگي كه توسط حلال اتانول به دست آمده. در رنگرزي از جذب بسيار بالايي برخوردار است، ضمن اينكه اين مقدار رمق كشي از عصاره به دست آمده از مقدار كمي گياه خام توسط اين حلال حاصل شده. در حالي كه در مقايسه با محلول رنگي استخراج شده با آب جوش از 10 برابر وزن گياه خام به اين رمق كشي و شدت رنگ تقريبا يكسان رسيده ايم. از ديگر مزاياي روش حاضر مي توان به افزايش ثبات نوري و شستشويي رنگينه هاي استخراج شده اشاره نمود. به دليل اينكه عصاره رنگي استخراج شده از اسپرك داراي پايه هاي رنگي متفاوتي است لذا جهت شناسايي گروه هاي عاملي اين پايه ها به كمك روشهاي NMR,IR ، در ابتدا بايد عصاره خالص شود، يعني با روشي خاص هر يك از پاتيه ها شناسايي و تفكيك گردد، بدين منظور روشهاي جداسازي با تكنيك كروماتوگرافي ستوني و كروماتوگرافي لايه نازك به كار گرفته شد، كه در بخش توصيف اختراع به صورت كامل شرح داده شده است. و در پايان براي شناسايي گروه هاي عاملي رنگينه هاي استخراج شده از روش هاي طيف سنجي IR و NMR استفاده شده است كه نتايج تأييدكنندۀ ساختار رنگينه مي باشد.